Rachunek sumienia

Kategoria: Modlitwy

Co zrobić w przygotowaniu do spowiedzi generalnej

1) Zacząć się modlić o spowiednika, który będzie tę spowiedź przeprowadzał - Bóg go wskaże. Jak jest mało czasu, to wybrać spowiednika wg. uznania byś się czuł komfortowo i zacznij się za niego modlić ( w odpowiednim czasie umówić się z nim do spowiedzi, aby wyznaczył termin spowiedzi).
2) Spowiedź generalna dotyczy spowiedzi od ostatniej ważnej spowiedzi św. oraz od początku świadomości (lub od ostatniej spowiedzi generalnej), rozeznania grzechu do minionego dnia.
3) W zależności od osoby robić rachunek sumienia np. jedno przykazanie w takim czasie ile potrzeba, potem kolejne. W tym czasie robienia rachunku sumienia warto poprzedzać modlitwą do Ducha Świętego. Rachunek sumienia można też robić wg. życiorysu - od lat najmłodszych.
4) Zwróć uwagę na grzechy świętokradzkie (te które były wyznane lub które się teraz w rachunku ujawniły), na grzechy zapomniane w innych spowiedziach.
5) Warto po wyznaniu grzechów rozmawiać ze spowiednikiem o sobie wg.grzechów głównych w formie życiorysu - pomaga to zrozumieć spowiednikowi Twoje problemy.
6) W razie silnych pokus nie zaprzestać pragnienia spowiedzi generalnej ( pokusy mogą dotyczyć wstydu, spowiednika, potrzeby tej spowiedzi - szatan może to robić w różny sposób, trudno to przewidzieć.Dlatego zawsze zaufać Bogu, bo te pokusy świadczą,że szatanowi jest "nie na rękę" Twoja spowiedź.
7) Rachunek sumienia (grzechy) można sobie spisać na kartce i ją chować przed osobami postronnymi.
8) Przed samą spowiedzią modlić się o dobrą spowiedź, spowiednika, a nawet prosić najbliższych o modlitwę w tej intencji.
9) Spowiedź generalną zaleca się tym, którzy przez wiele lat nie byli u spowiedzi świętej oraz osobom popełniającym świętokractwa. Resztę zostaw spowiednikowi, on już będzie wiedział co robić.

Po takiej spowiedzi można uzyskać odpust zupełny w tym dniu i posiadać duszę wolną od kar za grzechy. Dusza czysta jak u dziecka po chrzcie. Następuje prawdziwy wstręt do grzechu i pragnienie podobania się Bogu - jeden z najważniejszych warunków uzyskania odpustu.

Codzienny Rachunek sumienia

To pomoc abyśmy mogli wzrastać w miłości do Boga, ludzi i zmieniać swoje życie . Pomimo różnych życiowych zagubień, chaosu, nieuporządkowania moralnego pozostaje w nas ukryta tęsknota za utraconymi nadziejami i głębokimi pragnieniami duchowymi. Marzymy w głębi serca, jak ów pasący świnie syn marnotrawny, by powrócić do Boga, aby doświadczyć Jego miłości. Aby jednak doświadczać na stałe , a nie na krótką chwilę bliskości i miłości Boga. Konieczna jest pewna duchowa stałość i wierność połączona z wewnętrzną uczciwością. Właśnie uczciwość jest fundamentalną zasadą życia duchowego. Najmniejsze oszukiwanie siebie, w jakiejkolwiek sprawie i na jakiejkolwiek płaszczyźnie, wpływa destruktywnie na życie duchowe. „Prawda was wyzwoli”(J 8,32).Pierwszą rzeczą jest więc szczere i otwarte dążenie do całej prawdy o Bogu działającym w naszym życiu i do całej prawdy o nas samych. Życie duchowe wymaga codziennej szczerości, ponieważ, zakłamanie zakrada się codziennie w nasz sposób myślenia, przeżywania, reagowania. Św. Ignacy Loyola, wielki Mistrz w nauczaniu metod modlitwy dostosowanych do duchowych potrzeb człowieka, proponuje nam ogromną pomoc w dążeniu do „codziennej ”prawdy o nas samych : „codzienny rachunek sumienia”. Ignacjański rachunek sumienia jest najpierw nie tyle „rozliczaniem się” z własnych słabości, ile raczej dialogiem człowieka z Bogiem o wzajemnej miłości: Boga do człowieka i człowieka do Boga. W codziennym rachunku sumienia odkrywamy najpierw bezwarunkową miłość Boga, następnie naszą odpowiedź. Ignacy proponuje przeznaczyć codziennie kwadrans czasu, który możemy nazwać „kwadransem szczerości”, kwadransem szukania „Prawdy” o Bogu i „prawdy” o człowieku. Co jest bardzo ważne ?

Pragnąć tej modlitwy- to pragnąć Boga, poczuć się zaproszonym do intymnej relacji z Nim. Być szczerym i bezpośrednim, bo to wynika z relacji osobowej z Panem Bogiem.
Ustalić dokładnie porę tej modlitwy i nigdy jej nie zmieniać.
Być w tym postanowieniu wiernym.

Sposób odprawiania codziennego rachunku sumienia:
Pięć kroków w modlitwie:

Dziękować Bogu, Panu naszemu , za otrzymane dobrodziejstwa. Autentyczne dziękczynienie uczy nas głębokich relacji międzyosobowych, otwiera nas na ofiarowaną nam bezinteresowną miłość Boga i ludzi oraz odsłania przed nami radość odpowiadania miłością na miłość. To właśnie dziękczynienie pozwala nam doświadczać, że „więcej szczęścia jest w dawaniu niż braniu” (por .Dz. 20,35).
Prosić Ducha Św. o poznanie swoich grzechów, aby odrzucić je precz. Prosić o światło do poznania samego siebie. Aby odpowiedzieć na miłość Pana Boga musimy poznać samego siebie. Jest to poznanie od strony pozytywnej i negatywnej. Bóg jest Światłem, dlatego prosimy , aby przyszedł i oświecił w nas to co jest pozytywne i negatywne, abyśmy mogli Mu to oddawać, ufając w Jego Miłość, że to wszystko przemieni. W tym punkcie rachunku sumienia ważne jest, aby badając swoje sumienie, zobaczyć swoje skłonności, bo z nich rodzą się nasze grzechy. Z czasem, im bardziej będziemy odkrywać skłonności, tym głębiej będziemy sięgać (aż do korzeni- przyczyny grzechu). A więc, ważne aby odkryć i nazwać swoją wadę główną (może być ich kilka).
Badać swoje wnętrze. Czynić to przechodząc godzinę po godzinie, lub jedną porę dnia po drugiej co do swoich myśli, słów, czynów, zaniedbań. Złem jest zaniedbywanie czynienia dobra i natchnień Ducha Św.
Przeproszenie - skrucha i żal za grzechy. Jest to czas na otwieranie się na Boże Miłosierdzie.
Prośba o siłę i moc. Podjęcie współpracy z Panem Bogiem, postanowienie poprawy przy Jego łasce. Konkretne postanowienie, aby móc sprawdzić przy najbliższym rachunku sumienia, co z tego wyszło.

Zakończenie modlitwą „Ojcze nasz”.W badaniu swojego wnętrza w rachunku sumienia bardzo dobrą pomocą jest tzw. „Reguła dłoni”.Kciuk -Relacja z Bogiem:

Kciuk - Relacja z Bogiem: jak wyglądała moja modlitwa osobista, zobowiązania i postanowienia, łączność z Bogiem w ciągu całego dnia, akty strzeliste, np. modlitwa Anioł Pański, moje wejście do Kościoła, zaangażowanie na Eucharystii ….
Palec wskazujący – Obowiązki: w domu, w pracy, we wspólnocie. Czy swoje obowiązki wykonuję sumiennie, czy wkładam w to całe swoje serce , robię wszystko z miłości do Boga….
Palec środkowy – Miłość bliźniego: moje dobre i złe słowa, humory, zaniedbania, postawa wobec drugiego człowieka ze względu na to, że mieszka w nim Bóg….
Palec serdeczny – Wada główna: odkryć i określić co odciąga mnie od Boga? Jakie są przejawy wady głównej? Jak ulegam przez pokusy?
Palec malutki – Moja troska o zdrowie: mój sen, godziny snu, przyjmowanie leków, odpoczynek po pracy, relaks, czas na zatrzymanie się i zdystansowanie się.

Źródła: „Kwadrans szczerości” Józef Augustyn SJ

Rachunek sumienia przed spowiedzią

Aby spowiedź była ważna i owocna konieczne jest czynienie przed nią Rachunku Sumienia. Nie można przystępować do sakramentu pojednania nieprzygotowanym, ponieważ narażamy się na nieważność spowiedzi – świętokradztwo – jeżeli nie przypomnieliśmy grzechów ciężkich, które popełniliśmy i nie wyznajemy ich na spowiedzi. Nie dotykamy wielu dziedzin swojego życia i grzechów.

Wskazówki praktyczne.

Modlitwa do Ducha Świętego o stanięcie w prawdzie.
Przypomnienie, kiedy ostatni raz byłem u ważnej spowiedzi. Jeżeli była kiedyś spowiedź świętokradzka, to wszystkie pozostałe spowiedzi też są świętokradzkie. Należy wrócić do ostatniej ważnej i wyznać jeszcze raz wszystkie grzechy ciężkie popełnione i powiedzieć o spowiedzi nieważnej.
Czy odprawiłem pokutę? Jeżeli nie to przed spowiedzią należy to uczynić. Przystępując do kolejnej spowiedzi bez odprawionej pokuty, lekceważymy sakrament Bożego miłosierdzia.
Zastanowić się czy wypełniłem wszystkie „Warunki dobrej spowiedzi – Pięć warunków sakramentu pokuty” po ostatniej spowiedzi.
Przypominamy jakie grzechy ciężkie popełniliśmy, w przybliżeniu, także co do ilości.
Osoby spowiadające się rzadko zawsze powinny korzystać z tekstu Rachunku sumienia zawartego w Książeczkach do nabożeństwa (lub innych), albo poznawać swoje grzechy na podstawie: Przykazań Bożych i kościelnych, Grzechów głównych, Uczynków miłosiernych. Osoby spowiadające się systematycznie przynajmniej kilka razy w roku powinny sięgnąć po tekst Rachunku sumienia.
Zastanowić się nad poprawą swojego życia, uczynić konkretne postanowienie.
Żałować za popełnione grzechy.

Odwiedza nas 6 gości oraz 0 użytkowników.